ការការពារអ្នកប្រើប្រាស់និងល័ក្ខខ័ណ្ឌទូទៅ

សហគ្រិនដែលលក់ផលិតផលឬផ្តល់សេវាកម្មតែងតែប្រើល័ក្ខខ័ណ្ឌទូទៅដើម្បីគ្រប់គ្រងទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកទទួលផលិតផលឬសេវាកម្ម។ នៅពេលអ្នកទទួលគឺជាអតិថិជនគាត់រីករាយនឹងការការពារអតិថិជន។ ការការពារអ្នកប្រើប្រាស់ត្រូវបានបង្កើតឡើងដើម្បីការពារអ្នកប្រើប្រាស់“ ខ្សោយ” ប្រឆាំងនឹងសហគ្រិន“ ខ្លាំង” ។ ដើម្បីកំណត់ថាតើអ្នកទទួលរីករាយនឹងការការពារអតិថិជនជាដំបូងវាចាំបាច់ត្រូវកំណត់ថាតើអតិថិជនជាអ្វី។ អ្នកប្រើប្រាស់គឺជាមនុស្សធម្មជាតិដែលមិនអនុវត្តវិជ្ជាជីវៈឬអាជីវកម្មដោយសេរីឬជាមនុស្សធម្មជាតិដែលធ្វើសកម្មភាពក្រៅអាជីវកម្មឬសកម្មភាពអាជីពរបស់គាត់។ សរុបសេចក្ដីមកអតិថិជនគឺជាអ្នកខ្លះដែលទិញផលិតផលឬសេវាកម្មសម្រាប់គោលបំណងមិនមែនពាណិជ្ជកម្មនិងគោលបំណងផ្ទាល់ខ្លួន។

ការការពារអ្នកប្រើប្រាស់

ការការពារអ្នកប្រើប្រាស់ទាក់ទងនឹងល័ក្ខខ័ណ្ឌទូទៅមានន័យថាសហគ្រិនមិនអាចរាប់បញ្ចូលអ្វីៗទាំងអស់តាមល័ក្ខខ័ណ្ឌទូទៅរបស់ពួកគេបានទេប្រសិនបើការផ្តល់គឺមិនសមហេតុផលសមហេតុផលការផ្តល់នេះមិនអនុវត្តចំពោះអ្នកប្រើប្រាស់ទេ។ នៅក្នុងក្រមរដ្ឋប្បវេណីហូឡង់បញ្ជីដែលគេហៅថាបញ្ជីខ្មៅនិងពណ៌ប្រផេះត្រូវបានបញ្ចូល។ បញ្ជីខ្មៅមានបទប្បញ្ញត្តិដែលតែងតែត្រូវបានគេចាត់ទុកថាមិនសមហេតុផលគួរឱ្យធុញទ្រាន់បញ្ជីពណ៌ប្រផេះមានបទប្បញ្ញត្តិដែលជាធម្មតា (អាចសន្មតបាន) មិនសមហេតុផល។ ក្នុងករណីមានសំវិធានធនពីបញ្ជីប្រផេះក្រុមហ៊ុនត្រូវបង្ហាញថាការផ្តល់នេះសមហេតុផល។ ទោះបីជាវាតែងតែត្រូវបានណែនាំឱ្យអានលក្ខខណ្ឌទូទៅដោយយកចិត្តទុកដាក់ក៏ដោយអតិថិជនក៏ត្រូវបានការពារពីបទប្បញ្ញត្តិដែលមិនសមហេតុផលដោយច្បាប់ហូឡង់ផងដែរ។